Toen de oorlog begon, deel 15 (Coöperatie met dosis verzet)

Knipsel ‘Toen de oorlog begon – deel 15 (Coöperatie met dosis verzet)’ – AD Rotterdams Dagblad, editie Hoeksche Waard, 7 mei 2015

Vader die voor de Duitsers werkt én moeder die het verzet een handje helpt Het gebeurde in de oorlog in het gezin Rozendaal uit Piershil. Zij waren niet de enigen. Gewone mensen moesten belangrijke beslissingen nemen om te overleven. Aan de Piershilse Sluisjesdijk A123 startte Jan Rozendaal, voorheen knecht bij timmerman De Pijper in de Voorstraat, een bedrijf. Met personeelsleden bouwde hij zijn zaak uit tot een middelgroot bedrijf. Niet verwonderlijk dus dat er in 1940 bij hem werd aangeklopt toen in de polder Klein-Piershil een barak moesten worden gebouwd, ten behoeve van de zoeklichtstelling ‘Wiesenfeld’. Ook voor onderhoud, hang-en sluitwerk en een karabijnstandaard werd de Piershilse aannemer ingeschakeld. „Vader deed daar nooit geheimzinnig over. De Duitsers waren goed van betalen, als hij het niet had gedaan was er een andere aannemer ingeschakeld,” zo herinnert zoon Felix zich. De betalingen liepen via het gemeentehuis. Na de oorlog kon je vanwege deze activiteiten in de problemen komen. Zulke werkzaamheden werden door de Politieke Opsporings Dienst onderzocht. Zoon Pim, één van de vijf kinderen uit het gezin, weet zich nog te herinneren dat er na de oorlog werd aangeklopt. „Gelukkig had mijn vader gehandeld in opdracht van Burgemeester Hammer. Toen deze dat bevestigde, was de kou snel uit de lucht.” De vrouw des huizes deed er juist alles aan om de bezetter te dwarsbomen. Jaan Rozendaal-de Heus stond bekend als een onverschrokken dame. Mede door de arrestatie en het spoorloos verdwijnen van haar broer Joris, vanwege vermeende hulp aan Engelse piloten aan de Greup, moest ze niets hebben van de Duitsers. De onderkamer van het huis was niet alleen toneel van clandestiene slacht, ook als onderduikadres bleek het een veilige haven. Pim Rozendaal: ,,Voor ons kinderen zaten er op een dag ineens vijf vreemde mannen in ons onderhuis. Dat had de Piershilse verzetsman Klaas van Bergeijk met moeder geregeld. Natuurlijk kregen wij uitleg. Na een paar dagen vertrokken zij laat in de avond. Ik kreeg van Henk Baxmeier een boek: The Power behind the Wings, over vliegtuigbouw en vliegen. Tegen de ochtend kwamen zij weer terug, door en door nat! Bij hun tweede poging werd mij opgedragen de mannen te begeleiden. Wij liepen aan de westzijde van de dijk, om de polder de Aanwas. Aan de oostzijde was de Duitse zoeklichtstelling met patrouilles, dus voorzichtigheid was geboden. Aan het Spui was een aanlegsteiger voor een roeibootpontje. Daar werden de mannen opgehaald, er werd geen woord gesproken! Hun behouden aankomst hoorden wij via de illegale radio, het was een rijmpje over Galliërs en Batavieren.” Vanuit Amerika bevestigt Borre Winckel het verhaal, de geëmigreerde zoon van Engelandvaarder Flip Winckel. „In zijn dagboek sprak mijn vader over de familie ‘Timmermans’ uit Piershil. Dit om hen te beschermen.” De vader van Borre heeft met vier anderen Engeland bereikt. „Bij aankomst werden de mannen gefilmd en gefotografeerd vanaf een Engels schip. Na de oorlog hebben ze die foto’s naar Piershil gestuurd.”