Op het in 1998 onthulde Korendijkse herdenkingsmonument te Piershil staat de naam van Catharina Traas-de Jager. Zij overleed op 7 mei 1945, twee dagen na de bevrijding. Formeel gezien is haar vermelding op het Korendijkse monument in Piershil wel te verklaren, haar boerderij stond namelijk op Korendijk grondgebied. De verzetsgroep waar ze de gastvrouw voor was (ze werd de moeder van het verzet’ genoemd) opereerde onder de naam Groep Zinkweg, en daar was dan ook de boerderij van Catharina en haar man Jan gevestigd. De boerderij is na de oorlog door brand verloren gegaan. Op die plaats, enkele tientallen meters binnen de gemeente Korendijk, heeft later nieuwbouw plaatsgevonden (Zinkweg 5, Nieuw-Beijerland).
In Oud-Beijerland is de ‘Mevr. Traas-de Jagerstraat’ naar haar vernoemd. Ook op het monument ‘Moeder’ staat haar naam vermeld.
Foto ‘Jan en Catharina Traas’
Foto ‘De boerderij aan de Zinkweg’
Foto’s – Zinkweg 5 in 2012′
Op de plaats van de boerderij van Traas, aan het adres Zinkweg 5 te Nieuw-Beijerland (maar net gelegen op het grondgebied van de Gemeente Korendijk, ten westen van de Kreek) heeft na de brand die de boerderij in de as legde, nieuwbouw plaatsgevonden.
In diverse publicaties wordt de fatale dag op verschillende manieren beschreven.
Uit het eigen verslag van de groep Zinkweg:
Toen het bericht over de capitulatie van Duitsland over de radio werd bekend gemaakt besloot Israel direct naar de Hoekse Waard terug te keren. Ook Jo ging mee en het was reeds donker toen zij in Heinenoord aankwamen. Onderweg sloot Bas Leenman zich bij hen aan. Bij Oud Beijerland werden ze alle drie gearresteerd door Duitse wachtposten en naar de commandopost gebracht. Tegen de morgen werden ze vrijgelaten waarna ze naar de boerderij van Leen van der Meer gingen waar zij Theo le Grand ontmoetten. Het was die zaterdagmorgen erg onrustig aan de Zinkweg doordat groepen Duitsers de bevolking bedreigden. Er vielen schoten en de vader van Piet Lips werd getroffen in de heup. Moeder Traas en haar dochters zagen kans de bewakers te ontvluchten, die later in de morgen naar hun onderdeel in Oud Beijerland terugkeerden met medeneming van alle sieraden die ze op het laatst nog hadden weten te vinden. Jo Traas vertrok naar Rotterdam en wist de bewakers van het schip te bewegen de gevangenen vrij te laten. Zo kwamen ze op zondagavond 6 Mei en op maandag 7 Mei weer thuis. Bij de thuiskomst van Marien Traas op 7 Mei stond zijn moeder op het erf met zijn zusters. De Duitsers die de boerderij hadden bewaakt waren weer teruggekeerd, naar ze zeiden om een jas op te halen. Daar zijn moeder niet wilde, dat Marien zich in het gesprek mengde, stuurde ze hem naar binnen. De Duitsers bavalen de anderen ook naar binnen te gaan hetgeen zij deden. Moeder Traas werd bevolen als laatste te gaan en toen zij de deur achter zich sloot werd door één der soldaten een salvo uit een machinepistool op de deur afgevuurd waardoor zij – 58 jaar oud – dodelijk werd getroffen. Enige dagen later is zij op de begraafplaats in Oud Beijerland begraven. De KP Zinkweg begeleidde de baar.
Een ieder uit het verzet die haar had leren kennen, waardeerde haar. Zij was de gastvrouw geweest van veel, zeer veel illegale werkers, onderduikers, geallieerde piloten die de boerderij bezochten. Dominee Langeveld schreef in het bevrijdingsnummer van “De Koerier”: “Onder haar ogen streden wij onze strijd. Zonder haar gaan we de vrijheid in. Wij herkregen de vrijheid en het leven. De moeder der KP gewon de Vrede”. Getracht is nog, de soldaat die de moord had begaan, door de Canadezen te laten arresteren maar zij deden niets aan deze zaak. Die jongens hadden ook al veel meegemaakt. De soldaat is gewoon met zijn onderdeel in krijgsgevangenschap afgevoerd.
Uit ‘Het verzet in de Hoeksche Waard’ van Simon Brand:
Uit ‘Uit trouw geboren’ van Albert Oosthoek:
