Monument Burgerslachtoffers WO2 Korendijk – Inleiding

In december 2008 was Henk van den Heuvel bij de beschrijving van de dorpshistorie aanbeland bij het hoofdstuk ‘Oorlog’. Toen hij in boekjes en dagboeken las over de dood van Cornelis Berkhout vroeg hij zich af waarom deze Piershillenaar niet op het herdenkingsmonument in de Voorstraat stond. Hij raadpleegde de Piershillenaar Krijn Bakker en die wist meteen te vertellen dat daarover al de nodige woorden waren gevallen binnen het dorp. Henk en Krijn besloten toen de krachten te bundelen en op onderzoek uit te gaan, met als doelstelling om ook Cornelis Berkhout in de Voorstaat herdacht te krijgen. Wat volgde was een gesprek met de familie Berkhout waarin de plannen werden toegelicht en waar om informatie werd gevraagd over de dood van Cornelis. Ook werd toestemming gevraagd om de naam Cornelis Berkhout op wat voor manier dan ook toegevoegd te krijgen aan de jaarlijkse herdenking te Piershil. Nadat de familie Berkhout toestemming gaf om hier serieus werk van te maken werd er in de weken daarna gesproken met de heren Veerman (ooggetuige), Oprel (oud gemeentesecretaris van Piershil) en Ruighaver (die al eerder een poging had gewaagd om Berkhout herdacht te krijgen). Dit leidde tot het artikel ‘de zaak Cornelis Berkhout’ op de website piershil.com, dat in eerste instantie werd gepubliceerd in het hoofdstuk ‘Oorlog’ (Het artikel staat nu hier).

Toen we al bij de familie Berkhout hoorden dat er nog meer burgerslachtoffers waren gevallen binnen de gemeentegrenzen besloten we om eerst onderzoek te doen naar deze slachtoffers. Al snel bleek het om minimaal negen personen te gaan. Met die wetenschap werd een afspraak gemaakt op het gemeentehuis. Gesprekspartners waren op 18 november 2009 de heren Reijnierse (wethouder) en Weststrate (secretaris). Hoewel het gesprek zich leek toe te spitsen op de gevolgde procedures bij de totstandkoming van het bestaande monument maakten Henk en Krijn meteen duidelijk dat het hen daarom niet ging. “We willen geen beslissingen van 11 jaar geleden bediscussiëren, we willen dat er een oplossing komt voor de vergeten doden en hun families”. Dit verzoek kon kracht worden bijgezet in de wetenschap dat er behoorlijk wat onvrede leefde binnen de Korendijk en dat sommige mensen zich sedertdien uit onvrede niet meer hebben laten zien bij de jaarlijkse dodenherdenking in de Piershilse Voorstraat. Het gesprek verliep bijzonder voorspoedig, er werd niet alleen uitleg gegeven over gemaakte keuzes voor 4 mei 1998 (onthulling monument) maar er werd zelfs meteen meegedacht over oplossingen voor de door ons geschetste problematiek. We vertrokken met de toezegging snel iets te horen vanuit het gemeentehuis.

Dat klopte, want al op 21 december werden we uitgenodigd voor een gesprek met de burgemeester. Er werd ons meteen verteld dat de raad had besloten om met ons voorstel in te stemmen en ‘iets te doen’ aan de herdenking van deze personen. Aanvankelijk werd aangestuurd op een algemene verwijzing naar burgerslachtoffers maar Henk liet meteen weten dat dit niet datgene was wat werd nagestreefd. “Liever een mooi monument met namen in 2011, dan een verwijzing met een spreuk op het bestaande monument in 2010”, zo vertelde hij de burgemeester. De burgemeester kon zich daar helemaal in vinden maar moest dit tegenvoorstel eerst bespreken. Dat bleek snel geregeld (er stond op dinsdag een vergadering op het programma) want op woensdag 23 december werden Krijn en Henk gebeld. Zodoende kon nog voor Kerstmis 2009 het goede nieuws aan de familie Berkhout worden medegedeeld.

Er werd afgesproken dat er een monument met namen zou komen en dat het zou worden onthuld op 4 mei 2011. De burgemeester stelde voor dat we een werkgroep zouden oprichten die ook inwoners uit andere dorpen zou bevatten. Dit vanwege het draagvlak van het gehele project en de hoeveelheid werk die moest worden verricht. De gemeente liet weten dat we met een budget moesten werken en dat we voor vragen terecht konden bij een ‘toegewezen ambtenaar’. Het onderzoekswerk moesten we zelf verrichten. In het artikel dat verscheen in het Algemeen Dagblad van 31 december 2009 werden personen opgeroepen om ons te helpen bij het realiseren van deze plannen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *