2015 – Het verhaal van Jack Dawson Green (versie 2)

jack-dawson-green

Jack Dawson Green

Verhalen uit de oorlog kennen verschillende versies. De belevenis is vanuit een andere invalshoek beschreven of uit de overlevering afkomstig. De waarheid is er niet, deze website pretendeert dat ook niet. Onderstaand verhaal is zo’n voorbeeld, het wijkt af van wat eerder is gepubliceerd. De tekst komt voor rekening van de schrijver. ———————————————————————————

Het verhaal van Jack Dawson Green zoals gepubliceerd in het Kompas van 29 april 2004 is niet juist.

Ik Anton de Man was toen ruim 4 jaar oud op 17 maart 1945 rond 14 30 uur samen met mijn 3 jaar oudere zus Jopie buiten op de Gorzenweg nabij wat nu de witte boerderij is aan het spelen. Plots kwamen vanuit de richting van Heerjansdam een groep kleine vliegtuigen aangevlogen richting Mijnsheerenland. Vanuit het huis naast ons kwamen Duitse soldaten met geweer in hun hand naar buiten en riepen “het zijn Engelse vliegtuigen” Dat was te zien aan de gekleurde ringen onder de vleugels. De vliegtuigen vlogen over maar plots kwam er een terug en schoot op een Duitse truck die komend vanaf de Barendrechtse brug rijdend richting Blaaksche dijk. Het vliegtuig kwam vanaf de Mollekade via de Gorzenweg schuin naar beneden op ons af. Mijn zus Jopie zag dat de kap boven de piloot geopend was en dat de piloot naar ons keek. De Duitse soldaten achter ons schoten met hun geweren op het vliegtuig. Plots zakte zijn hoofd naar links. Het vliegtuig vloog laag over ons heen en maakte een scherpe draai richting het vetfabriekje en kwam neer in land wat onder water stond.

Een uur later mocht ik mee met een aantal Duitse soldaten die naar het vliegtuig gingen om te zien wat er met de piloot gebeurd was. Ik moest bij de boerderij van de familie de Klerk (nu witte boerderij) wachten. Enige tijd later kwamen de Duitse soldaten terug en droegen een witte doek waar iets in lag en gingen de schuur van de boererij in. Toen zij buiten kwamen vertelde zij dat de witte doek de parachute van de piloot was en dat zij in de parachute het lichaam van de piloot vervoerd hadden. Want toen zij bij het vliegtuig kwamen zat de piloot dood in zijn stoel. Hij had een wond in zijn hoofd, veroorzaakt door een geweerkogel. Omdat de piloot zijn kap boven zijn hoofd had geopend heeft een van de geweerkogels zijn hoofd doorboord en was hij vermoedelijk direct dood en was het vliegtuig onbestuurbaar. Dit is wat mijn zus Jopie en ik als enige nog in leven zijnde ooggetuigen gezien hebben. Alle andere verhalen berusten op een rijke fantasie.

Anton de Man, Oud-Beijerland, 17 maart 2015.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *