Vóór 1940 bedroeg het aantal gevallen van typhus ongeveer 150, in 1945 4800. Diphtherie werd in 1939 bij 1273 patiënten geconstateerd, 75 daarvan zijn overleden. Sindsdien stegen de cijfers op ontstellende wijze. In 1943 bedroegen zij resp. 56.790 en 2519, in 1944 60.400 en 3244, in 1945 50.005 en 4267.
Volgens dr. C. Banning blijft het aantal officieel opgegeven gevallen zelfs nog ver beneden die, welke zich in werkelijkheid hebben voorgedaan. Waarschijnlijk hebben wij deze onrustbarende stijging mede te danken aan Seyss-Inquart, die op kosten van Nederland met zoetelijke frazen Hollandse kinderen „voor herstel van gezondheid” naar Oostenrijk uitzond zonder zich om besmettingsgevaar te bekommeren. Het aantal sterfgevallen aan tuberculose steeg van 4.38 per tienduizend in 1940 tot 8.59 in 1945. De aanmeldingen op de consultatiebureau’s verdriedubbelden. Door koude en ontbering kwamen in de provincies Noord- en Zuidholland en Utrecht in de hongerwinter 18.000 personen om. Hongeroedeem verzwakte tienduizenden.
