Het begin
10 mei 1940: de Duitse opmars trekt aan de oostkant van de Hoeksche Waard voorbij. Via de Peel, de Langstraat en Moerdijk is de aanval gericht op Rotterdam en Den Haag. Om 5 uur ‘s morgens is de Moerdijkbrug bezet, later vallen de Zwijndrechtse brug en het vliegveld Waalhaven in Duitse handen. Enkele uren na de aanval op Waalhaven staan er al Duitse soldaten bij de Barendrechtse brug, om een inval vanuit de Hoeksche Waard op IJsselmonde te voorkomen. In de Hoeksche Waard, waar op de Rijks-HBS in Oud-Beijerland het hoofdkwartier is gevestigd, zijn samen met Voorne-Putten zes bataljons infanterie en artillerie gelegerd. Er landen hier geen Duitse parachutisten. In de loop van de dag vaart het 3e Grens Bataljon (3GB), afkomstig uit Roosendaal, bij Willemstad over naar Numansdorp. 3GB krijgt opdracht van de commandant van de Vesting Holland om Waalhaven te heroveren. De uitgeputte Nederlandse militairen komen niet eens de Barendrechtse brug over. Ze worden tegengehouden door Duits vuur op de brug. Ook drie dagen later lukt het niet de brug over te komen. Uitvallen uit deze richting kunnen de Duitse verbindingslijn van Rotterdam, via Dordt naar het zuiden aantasten. Op 10 mei om 7 uur ‘s avonds steekt een versterkt bataljon van 1000 man bij ‘s-Gravendeel over naar de Tweede Tol op weg naar Willemsdorp. De groep loopt ‘s nachts vast en wordt de volgende dag, onder verliezen, teruggeslagen.
Bron: Artikel ‘Tweemaal kwam de oorlog dichtbij’ – Nieuwsblad Hoeksche Waard, 28 september 1977.