In 1950 werd het ontwerp voor het monument van den heer G. van Straaten, steenhouwer bij de firma M. van Gils en Zonen te Rotterdam, goedgekeurd. Het is gemaakt uit hardsteen die 2.15 X 1.30 m meet en ongeveer 1000 kg weegt. Op deze steen staan de namen van hen die sneuvelden, uitgebeiteld onder de woorden: „3de Grensbataljon. Ter nagedachtenis van hen die hun leven lieten in de Meidagen van 1940″. Daarboven staat een man die met zijn gezicht naar Rotterdam gericht een gevecht levert met een adder (symboliserend het verzet tegen de vijand). Het monument wordt geplaatst aan de linkerkant van de Barendrechtse brug gerekend vanuit de richting van de Hoeksche Waard. Het heeft bijna vijf jaar geduurd voordat het monument kon worden gemaakt. Nu is het dan zover dat het monument kan worden onthuld. De foto toont hoe de beeldhouwer de laatste hand legt aan het monument.
Bron: Zierkikzeesche Nieuwsbode, 27 september 1952
Monument voor gevallenen van Derde Grensbataljon
Naam van Zierikzees’ gesneuvelde met anderen in marmer gegrift
VANDAAG WORDT HET MONUMENT ONTHULD
De Meidagen van 1940 liggen alweer twaalf jaar achter ons. De herinneringen aan die verschrikkelijke dagen verflauwen. Het is dan ook goed dat er Monumenten opgericht worden ter nagedachtenis aan hen die hun leven lieten voor volk en vaderland.
Op vele plaatsen is dat reeds gebeurd. Vandaag (Zaterdag) zal er weer een monument worden onthuld. Bij de Barendrechtse brug, op grondgebied van de gemeente Heinenoord (Hoeksche Waard) is een monument opgericht dat de gesneuvelden eert van ‘t Derde Grensbataljon van het 3e Regiment Infanterie. In soberheid en eenvoud houdt het monument de herinnering wakker aan het offer dat door de mannen van ‘t Grens-bataljon werd gebracht. Onder de gesneuvelden bevond zich de Zierikzeeë-naar J. H. J. van Doorn, wiens naam, met die van andere gevallenen, in het marmer van de steen is gegrift. Het Derde Grensbataljon kreeg bij het uitbreken van de oorlog opdracht om zich naar Rotterdam te begeven. Het was gelegerd in de Engelbrecht van Nassau-kazerne te Roosendaal. Daar de Moerdijkbrug bezet was, trok het bataljon over de Hoekse Waard en probeerde via de Barendrechtse brug in Rotterdam te komen. Dit lukte niet, daar ook deze brug in handen van de Duitsers was. Het bataljon ondernam toen een poging om de vijand van de brug te verdrijven. Bij deze gevechtsactie werden de eerste verliezen aan het bataljon toegebracht en sneuvelde ook J. H. J. van Doorn. Verdere verliezen werden toegebracht bij het veer van Godschalxoord en een derde klap kreeg het bataljon bij Wieldrecht. Tenslotte vond één der mannen nog de dood bij zijn vlucht naar Engeland bij Calais. Het is vooral te danken aan de heer P. J. T. Collignon te Schiedam, dat een door kapitein A. J. Dorreman genomen initiatief tot het oprichten van een monument, werkelijkheid werd. Op allerlei manieren wist de heer Collignon, die in de oorlog chauffeur was, geld binnen te krijgen voor het monument.
Mijn vader maakte in de meidagen van 1940 onderdeel uit van het 3e Grensbataljon. Hij heeft strijd geleverd in Wieldrecht. Het waren harde gevechten maar de vijand was beter uitgerust en had beter materieel. Het was een ongelijke strijd. Hij heeft veel van zijn kameraden zien sneuvelen. Hij vertelde altijd het verhaal van soldaat van Dorst uit Lepelstraat. Mijn vader is krijgsgevangen genomen. Hij vertrouwde de situatie echter niet en is op de vlucht geslagen. Tijdens deze vluchtpoging is hij door de rechter schouder geschoten en hij kreeg een scherf van een handgranaat tegen zijn kaak. Hevig bloedend heeft hij tussen de begroeiing van de oevers van de Dordtse Kil een Nederlandse Rode Kruis weten te bereiken. Daarna heeft hij het bewustzijn verloren. Hij werd wakker tussen de balen suiker van het suikerfabriek in Puttershoek. Hij was zo verzwakt dat hij aldaar het H. oliesel heeft gekregen. Zijn moeder had al het bericht gekregen dat haar zoon was overleden. Maar hij heeft het toch gehaald, want anders had deze schrijver U niet kunnen berichten.
Majoor Reijers heeft nog jarenlang de herdenkingen verzorgt van het 3e grensbataljon. Deze waren bij de oude Barendrechtse Brug, het andere jaar bij het monument in de Parklaan te Roosendaal en het jaar daarop bij het monument bij Jagersrust aan de Putseweg in de Gemeente Ossendrecht (Thans gemeente Woensdrecht). Dit laatste monument is jaren geleden verplaatst naar de ingang van de begraafplaats in Ossendrecht.
Ik ben nog jarenlang met mijn vader mee geweest naar deze herdenkingen. Hij had bij deze plechtigheden altijd tranen in zijn ogen. De meidagen van 1940 hadden duidelijke sporen bij hem nagelaten. Hij vertelde er vaak over.