Onderstaande foto’s uit 1945 werden gemaakt bij de boerderij van de familie De Heer aan de Kreekkant 5 te Piershil (later werd dat Nieuw-Beijerland). Mevrouw Bosman-de Heer, die daar destijds woonde, vertelde dit verhaal bij deze foto’s: “Vanaf oktober 1944 tot maart 1945 werden V1-raketten gelanceerd vanaf Pernis en richting Antwerpen. Onze boerderij lag in deze route. Regelmatig kwamen die V1’s over tijdens het opstarten en er werd dan geluisterd of de V1 wel tot drie keer volledig door startte. Zo niet dan haperde het systeem en kwam de bom meestal naar beneden, met alle gevolgen van dien. Deze V1 op de foto stortte neer rond januari/februari 1945 tijdens het haperende doorstarten en boorde zich zuidelijk in de weide achter de boerderij. Later is deze V1 door de Duitsers onschadelijk gemaakt, door hem alsnog ter plaatse tot ontploffing te brengen”.
Foto’s V1 Kreekkant Piershil/Nieuw-Beijerland – 1945
In 1967 raakte A. Molendijk bij het uitvoeren van drainagewerkzaamheden op zijn land aan de Nieuw-Piershilseweg te Piershil een zwaar voorwerp. Hij begreep meteen dat het de V1 moest zijn waar al jaren over werd gesproken. Het projectiel kwam in 1945 in het land neer en werd daarna uit het oog verloren. Bij het uitgraven kwam men aanvankelijk alleen de kop van de vliegende bom tegen. Op aandringen van Dhr. Molendijk werd er verder 
gezocht en uiteindelijk bleek het te gaan om een V1 van 7 meter lengte. De bom was nog niet ontploft maar het grondwater had reeds de springstof bereikt waardoor er geen acuut gevaar meer was. De bom had zich met de achterkant de grond in geboord en kon door de hulpverleningsdienst van het Ministerie van Binnenlandse zaken (een voortzetting van de mijnopruimingsdienst) volledig worden uitgegraven en afgevoerd.
Afbeelding V1
De V1 was het eerste zogenaamde V-wapen en een Duitse uitvinding uit de Tweede Wereldoorlog. De naam V1 was een afgeleide van Vergeltungswaffe 1 (Vergeldingswapen). Het toestel was uitgerust met een explosieve lading in de neus en vloog door middel van een pulserende straalmotor aandrijving en een simpel geleidingssysteem op eigen kracht naar zijn doel. Als een V1 over kwam, was zijn sputterend geluid duidelijk hoorbaar. Op een vooraf ingesteld tijdstip – of als de brandstof op was – stopte de motor en dook de raket omlaag waarna bij de inslag de springkop explodeerde.
Mag ik uw foto gebruiken voor een informatiebord van een museum?
Jazeker, geen probleem. Ik stuur u het origineel toe.
Mijn ouders die er recht tegenover woonde Nieuw Piershilse weg no 2
hebben hier vaak over verteld. Tijdens het onschadelijk maken van de bom door de duitsers, moest iedereen het huis verlaten. Opoe was net aan de afwas en moeder aan het strijken. Tante Iefje Bijl Zorgde ervoor dat tijdens het verlaten van het huis de nodige paperassen in een tasje meegingen naar de schuilplaats. Die was ver het land in richting de zuidzijde in een scurtjs voor landbouw gereedschap. Opoe en mijn moeder kwamen wat later. Het werk moest klaar. Tante en ik gingen vooruit. Ze moesten wachten op eerst een harde knal waarop twee kleinere ploffen zouden volgen. Dan konden ze veilig huiswaarts keren. De hele middag hebben ze daar door gebracht. Het was volgens de overlevering goed weer. Opoe had haar breikous meegenomen. Zo ging de tijd van wachten voort. Het werd het hele stel in de namiddag te gortig en besloten naar huis te gaan.Dan ontploft de boel maar moeten ze gedacht hebben. Straks moet de avond boterham klaar staan als de mannen van het land komen. Zo gezegd zo gedaan. Je begrijpt het al. Nauwelijks terug op het erf volgde er een paar knallen maar veel minder erg dan ze hadden gedacht. uit het verhaal van Henk is dat nu duidelijk. Het was niet gegaan waar de manschappen op hadden gehoopt.
Dit verhaal gaat nog altijd de familie door. En dan te bedenken dat opoe en opa en oom Jan de hele oorlog inwoonden bij mijn ouders door de het onder water zetten van de woonplaats van de familie van mijn moeder. Wat kon er toen veel.