In april 2015 startte het Kompas met een serie over de oorlog: Mensen uit de Hoeksche Waard blikken terug op de oorlogsjaren ’40-’45 en de bevrijding.
In deel 6 Gerard van Roon: Tekenen op oud behangpapier – Bron Kompas 24 april 2015
Kinderen en jongeren waren in de oorlogsjaren niet veel anders dan nu. Ook toen hoopte men op een goede opleiding. Ook toen waren er kinderen en jongeren met talent, die daar ooit iets mee wilden gaan doen als ze later volwassen zouden zijn. Maar in 1940 brak de oorlog uit en ‘dromen’ moesten ineens plaats maken voor ‘overleven’. Dat was zeker het geval voor kinderen in Rotterdam. Rotterdam is natuurlijk de stad die door het afschuwelijke bombardement heel zwaar werd getroffen in de oorlog. Gerard van Roon (87 jaar) uit ‘s-Gravendeel groeide op in Rotterdam en was twaalf toen de oorlog uitbrak en zeventien toen de bevrijding gevierd kon worden. Het was vooral een angstige tijd herinnert Gerard zich nog goed: “Het bombardement en vooral alle branden die volgden waren verschrikkelijk, overal hing dikke rook. Maar ook later zouden we vaak nog bange momenten meemaken. Dat was toen de geallieerden de overhand kregen en de vliegtuigen steeds overkwamen. De Duitsers hadden echter nog geschut en zoeklichten staan en dus werden die elke keer onder vuur genomen. Wij hebben aan het einde van de oorlog ook de hongerwinter meegemaakt. Dat was heel moeilijk Ik ben toen samen met mijn twee jaar oudere zus een keer naar de Hoeksche Waard geweest, op zoek naar eten bij de boeren. We werden de Oude Maas overgezet met een klein bootje, maar moesten terug via de Barendrechtse burg en daar stonden nog Duitse soldaten. Van hen moesten we alle aardappelen die we hebben opgehaald weer inleveren. Mijn zus hielp overigens het verzet met onder meer het rondbrengen van pamfletten. Zulke dingen waren best gevaarlijk toen. Ik werd dan weleens gevraagd om op de uitkijk te gaan staan. Gerard van Roon was jarenlang als schilder werkzaam voor de gemeente Rotterdam, later werd hij bedrijfsleider bij een schildersbedrijf en uiteindelijk begon hij voor zichzelf. De inwoner van ‘s-Gravendeel kan honderduit vertellen over zijn hobby en passie, het kunstschilderen. “Als kind tekende en schilderde ik altijd al. Ook in de oorlog ben ik daar, ondanks de moeilijkheden, mee doorgegaan. Er waren toen wel veel beperkingen. De verf kreeg ik van een leraar van Ambachtsschool en tekenen deed ik op de achterzijde van behangpapier. Ik heb uit die periode ook nog een schilderijtje met daarop het weinige eten dat wij toen hadden: twee boterhammen, een suikerbiet en een ui. Ik was een jaar of vijftien toen ik dat heb geschilderd.” Dat hij een meer dan gemiddeld talent bezat, is ook al duidelijk zichtbaar voor wie goed naar de kunstwerkjes kijkt. Het schilderijtje met boterhammen, de suikerbiet en de ui is nu tijdelijk in bruikleen gegeven aan het Museum Hoeksche Waard.
